Het artikel op de site van de Nederlandse Vereniging Duurzame Energie viel ons al eerder op. Maar door de duiding van Ronald Plasterk in bijgaand artikel uit de Telegraaf werd de werkelijke strekking duidelijk.
In de Ondernemer troffen we een fraai artikel aan over een Nederlandse ondernemer die energie fabriekjes maakt. Zonnepanelen in de vorm van een bloem die meedraaien met de zon. Met in de steel/stam batterijen zodat je ook energie kunt opslaan als het net ‘vol’ zit. De claim is dat ze tot 60% meer energie opleveren dan gewone zonnepanelen. Één zo’n bloem kan in de grote uitvoering een huishouden van stroom voorzien. En de elektrische auto of lantaarnpalen in de buurt.
Dat zeiden we ‘vroeger’ tegen elkaar als we vakantieplannen maakten. Vooruit kijken. Doel bepalen. Kijken wat je nodig hebt. En dan op reis.
In de NRC stond het bijgevoegde artikel over ontwikkelingen in energie-opwekking vanuit het zonlicht. Onderzoekers van TNO sleutelen nu aan Perovskiet, een dun folie waarmee energie uit zonlicht op te wekken is. Het leent zich voor verwerking in dubbele beglazing. Het toont aan hoe snel de ontwikkelingen in dit gebied gaan. Aan het eind zegt de TNO-er ook dat het plaatsen van zonnepanelen niet altijd beperkt hoeft te blijven tot de zonzijde. Ze leveren ook energie op aan de schaduwzijde. Weliswaar wat minder maar zeker niet nul.
Mienskip. Zo noemen ze het in Friesland. Wij zouden ‘gemeenschap’ zeggen. In Twente hoor je vaak spreken over ‘noaberschap’. Hoe dan ook, in Sudwest-Fryslan durfde een wethouder het aan de plannenmakerij van de gemeente zelf stil te leggen en het aan de burgers over te laten met plannen te komen.De wethouder was eerder erg geschrokken van de hoge mate van woede en frustratie bij de inwoners. Aldus een artikel op Binnenlands Bestuur.
Op de site van de Groene Ruimte troffen we een artikel aan over het aantal windmolens in Nederland per eind 2019. Toen stond de teller op 2031 stuks. De trend was volgens de bron Compendium voor de Leefomgeving afgebogen en de groei afgevlakt. Onder meer doordat de windmolens steeds hoger en krachtiger worden en de oude molens worden vervangen. In 2019 werden 8 molens gebouwd. Gezien de grote aantallen die je hier in de regio erbij ziet komen mag je verwachten dat de trend weer omhoog gaat.
Omroep Zeeland plaatste een artikel over een zeewierboerderij tussen de windmolens die op zee staan. De ruimte tussen de molens wordt tot dusverre nergens voor gebruikt. Specialisten van Stichting Noordzeeboerderij zijn met praktijkproeven bezig en voorzien een compleet nieuw industrie. Zo kunnen windmolens in plaats van te steunen op (vaak) landbouw- en veeteelt-grond gaan omschakelen naar het ondersteunen van zeewierteelt op zee. Zo snijdt dit mes aan drie kanten: molens van het land af, optimale energie opbrengst en slimme hulp aan innovatie op zee.
In de NRC bijlage stond dit weekend een twistgesprek tussen een voorstander en een tegenstander van windmolens en zonne energie. Laetitia Ouillet van de TU Eindhoven sprak met Sonja van der Meer van Stichting Het Drentse Landschap over hoe Nederland en haar bestuurders omgaan met deze ingewikkelde energie opgave. Zinvolle argumenten van beide kanten komen langs. Alleen de allerlaatste zin, die laat zien hoe verbijsterend er gedacht wordt over het belang van inwoners zoals wij die vertegenwoordigen. Die zin luidt ‘Mijn oproep zou zijn om als burger allemaal betrokken te raken bij lokale projecten: als eigenaar van windmolens of zonnepanelen heb je écht wat te zeggen.” ‘.Dat voelt alsof je eerst een slecht ruikende maaltijd móet eten om pas daarna het recht te hebben te zeggen dat je het niet wilt. Wat betekent dit voor hoe we in Nederland omgaan met instanties als het Planburo voor de Leefomgeving die het heeft over verrommeling van het landschap? Zijn wij en zij er dan voor spek en bonen of zo? Doen we er niet toe?
Van de week lazen we al dat een geringe sterfte als gevolg van windmolens funest kan zijn voor een populatie vogels. Dit artikel in de Trouw onderstreepte dat nog eens. Vandaag hoorden we ook dat met name de grutto’s er nog sterker onder zullen lijden. Lees ook ons eerdere bericht over de wulpen.
Dat is namelijk wat er vergelijkbaar gebeurde in Frankrijk. In bijgaand artikel uit het Financieel Dagblad spreekt Ralf Bodelier zich uit over de sluiting van de kerncentrale in Fessenheim in Frankrijk. Daar werd door toedoen van Greenpeace die centrale gesloten met een vermogen van 12,1 Gigawatt. Vergelijkbaar met die 450.000 zonnestroominstallaties. Zonder vervuiling gedraaid, al 40 jaar lang, en ruim op orde om er nog eens tien jaar aan vast te plakken.Wij hopen dat de regio U10, met Vijfheerenlanden voorop, keuzes maakt die veel verstandiger zijn dan wat we hier zien gebeuren.
And another one bites the dust. Wéér blijkt een aanname over de schadelijke gevolgen van windmolens niet te kloppen. En weer is het erger dan we dachten. In een artikel van de Universiteit van Wageningen blijkt dat de gevolgen van windmolens op het overleven van vogelsoorten onderschat is geweest. Bij vogelsoorten die het moeilijk hebben in Nederland, zoals de grutto die bij ons in de buurt overwintert, blijkt dat een kleine ‘oversterfte’ kan leiden tot een vermindering tussen de 9 en 77% binnen tien jaar. Maar ook bij niet zo bijzondere soorten zoals spreeuwen kan dit gebeuren.
Het Noordhollandsch Dagblad rept over een vergunningsaanvraag om aardwarmte te gaan onderzoeken in het Gooi. Vijf centrales zou voldoende zijn om alle oude centrales, windmolens en zonnepanelen overbodig te maken. Alleen, de initiatiefnemers wachten inmiddels al een half jaar op een reactie op de aanvraag. Het is te hopen dat in onze regio ook zo'n initiatief komt maar dat de bestuurders er dan sneller werk van maken.
... verdient een betere molen de voorkeur. Op deze site een spannend verhaal over verticale windmolens die er wat appetijtelijker uitzien, meer draaiuren kunnen maken bij zachte en harde wind, electriciteit kunnen opslaan en waterstof kunnen maken. Zoals bij elke vacature is het goed screenen van de sollicitant belangrijk. Maar dít CV ziet er wel heel aangenaam uit.
In de 'Kontakt' van Medemblik een kort artikel over een nieuwe wet die de Europese Unie heeft ingevoerd. Die wet zegt dat je alleen met 'groen' en 'duurzaam' mag pronken als het ook echt zo is. Windmolens en energiecooperaties zullen dus genuanceerder gebracht moeten gaan worden dan nu het geval is. Zo zullen de ronkende Greenwashing teksten ombuigen naar feitelijkheden en hele waarheden.
Ze verschijnen overal. Windmolens. Zonneparken. Het gaat maar door. Waar komen ze vandaan? Wat zit daar achter?
Bijgaand artikel in de Telegraaf rept over hoe Professor Guus Berkhout aankijkt tegen de plannen van de regering over energie. En over de daaruit voortkomende RES-sen. Over hoe Nederland volgebouwd dreigt te worden met laagrenderende windmolens en zonnecellen. En dat daardoor de energie onhoudbaar duur dreigt te worden. Inmiddels weten we dat die conclusie maar al te waar is. Maar, wat dan wel? Gaan we dan voor andere energiebronnen en op dezelfde voet door consumeren? Of gaan we zuiniger leven? Of andere scenario's?
In de Telegraaf vandaag een artikel over de worstelingen van het kabinet over de inzet van biomassa. Door een recente verandering in opvatting van D66 en de Christen Unie is er een meerderheid ontstaan die af wil van de inzet van biomassa om aan onze schone energie behoefte te voldoen. Het kabinet zal daar zeker naar gaan kijken maar laat ook weten dat het bestaande overeenkomsten met biomassa centrales niet open gaat breken, omdat het een betrouwbare overheid wil zijn. In onze ogen een belangrijke eigenschap van Bestuur. Reden te meer waarom wij er van uitgaan dat zowel de gemeente als de centrale regering heel ver vooruit (gaan) kijken rond het energie en milieu probleem. Als je daar nu fouten in maakt die je over een korte periode moet herzien ben je dus niet betrouwbaar geweest. Het scoren met betrouwbaarheid gebeurd meestal pas ruim na een kabinetsperiode van maximaal vier jaar. Het vraagt dus nogal wat inzicht, moed en wijsheid van bestuurders om betrouwbaar te zijn. Dat is de reden waarom wij ons vertrouwen uitspreken in het huidige gemeente bestuur als het gaat om wijze en transparante besluiten over de windmolens.
Inmiddels kennen we allemaal het belang van het RIVM. In deze tijden van Corona is het een belangrijk adviesorgaan voor de regering. Daarom is het des te jammer dat in een rapport dat het RIVM recent publiceerde over geluid zo weinig aandacht wordt besteed aan de schadelijke effecten van windmolens. De strekking van het rapport is dat we voorzichtiger moeten zijn met geluid en dat we de normen naar beneden moeten bijstellen. In dit RIVM rapport getiteld ”Motie Schonis en de WHO richtlijnen voor omgevingsgeluid (2018)” geven ze aan hoe de regering haar beleid kan herzien ten aanzien van geluidshinder. Zij baseren zich daarbij op wat oa. de WHO op haar beurt schreef in hun rapport “Environmental Noise Guidelines for the European Union”. En op een publicatie van TNO over Windturbines en Gezondheid.Beide publicaties zijn al eerder ons geanalyseerd. En in beide gevallen kwamen we tot de conclusie dat de effecten van het Laag Frequent Geluid (LFG) dat door windmolens wordt geproduceerd niet erkend en/of zwaar onderschat worden. Als gevolg daarvan zijn de normen te hoog en worden echte metingen stelselmatig niet uitgevoerd. Zie onze Visie 1.2 en ons rapport “Gezondheid en Risico”.
