Ondemocratisch verdienmodel?

Gepubliceerd op 23 april 2020 om 16:42

Een aantal leden van ons bestuur hebben zich geabonneerd op de nieuwsbrief van Energiecooperatie de Knotwilg. In de meest recente troffen we een oproep aan om vooral te gaan deelnemen in het Windpark Groote Haar. Er worden rendementen beloofd van 5%. 
Het trof ons dat het eigenlijk heel vreemd is wat hier gebeurt. Op basis van particulier initiatief worden er windmolens neergezet, mede gebaseerd op de mogelijkheid dat burgers die helemaal niet in de buurt wonen van die molens, mogen gaan profiteren van de opbrengsten, zonder dat omwonenden daar iets tegen kunnen doen. Een soort van rechtsongelijkheid dus. Zij die geld hebben, hebben invloed. Zij die ‘slechts uitzicht op de windmolens’ hebben, staan buiten spel.
Eigenlijk zou je verwachten van een gemeentelijk of provinciaal bestuur of de regering dat het zorgt dat alle lusten en alle lasten evenredig verdeeld worden onder hen die er rechtstreeks mee te maken hebben. Dus ook de stichting, financiering en investering ter hand nemen. Ze zouden daarbij best investeerders kunnen uitnodigen. Maar ze zou veel meer dan nu rekening moeten houden met compensatie van de impact op omwonenden. En pas daarna een rendement uitkeren. Een echt schoon en groen rendement. Omdat je weet dat het gebaseerd is op gelijkheid.