The Wind papers - 4 - Nieuwe norm leidt tot immoraliteit

Gepubliceerd op 4 mei 2021 om 10:19

In ons eerdere artikel over Windalarm verwezen we naar hun Position paper. Daarin wordt  na zorgvuldig onderzoek een serie indrukwekkende bevindingen uit de doeken gedaan. In de komende periode zullen we er daarvan een paar onder de loupe nemen, samengebracht onder het kopje ‘The Wind papers’.

In Aflevering 1 keken we naar de normen, in Aflevering 2 zagen we waarom daar in 2011 voor gekozen werd, in Aflevering 3 zagen we wat het effect is van de huidige norm op omwonenden. Nu gaan we kijken hoe de huidige norm vanzelf leidt tot (soms onbewuste) immorele besluiten.

De huidige norm gaat uit van een gemiddelde en is van origine opgezet om geluidshinder in kaart te kunnen brengen en terug te dringen. Hij is nooit bedoeld geweest voor vergunningverlening en handhaving van het geluid van windmolens. De norm is niet geschikt voor de bewaking van momentane geluidsbronnen met een impulskarakter zoals bij molens het geval is. Overal in de rest van de wereld wordt het geluid van windturbines rechtstreeks bij de woningen gemeten. Omdat een molen geen geluid geeft als het windstil is (en dat is het nogal eens op het land) zal de gemiddelde geluidsbelasting altijd lager zijn dat wat omwonenden ervaren als het wel waait. Het is enigszins vergelijkbaar met je snijden. Als je vaak een klein wondje krijgt doordat je je snijdt, vind je dat per keer niet zo erg. Als je in één keer een hele diepe wond krijgt is dat wel erg. Het gemiddelde aantal ‘snij eenheden’ zal over een jaar gemeten echter ongeveer hetzelfde zijn.

Handhaving van de huidige norm is vrijwel uitgesloten. De initiatiefnemer van het plaatsen van de windmolens levert de gegevens aan over het geluid van de molen. Als die voldoen (en aan andere voorwaarden is voldaan) wordt de vergunning verleend. Als er twijfels zijn kan het bevoegd gezag meten en bij overschrijden maatregelen nemen. Het probleem is a) een heel jaar lang meten gebeurt nooit en b) zelfs al zóu dat gebeuren, dan is het gemiddelde toch altijd lager dan de hoogst gemeten geluidssterkte. Want er zijn altijd windstille periodes. De norm klópt dus eenvoudig weg niet. Hierdoor komt de omwonende in een uiterst kwetsbare en rechtsonzekere positie.

De huidige norm baseert zich op modellen en niet op echte data van echte metingen. We hebben recent bij de toeslagen affaire gezien waar het baseren van beleid op modellen toe leidt. Er is altijd wel iets te tweaken aan de modellen waardoor het beleid ‘past op de aannames’ terwijl de werkelijkheid heel anders kan zijn.

Het recente rapport van het RIVM zegt dat omwonenden minder last ervaren als ze positief gestemd zijn over molens. Te bereiken middels participatie, douceurtjes, winsten en wat dies meer zij. Dat is vergelijkbaar met wat de sigarettenfabrikanten vroeger deden en voor ogen hadden. Inmiddels weten we dat er een rechtstreeks verband is tussen roken en het ontstaan van longkanker, longemfyseem en hart- en vaatziekten. Of je het nou lekker vind of niet. Het doorduwen van windmolens is daarom immoreel. Als het RIVM, TNO, veel medici en wetenschappers in binnen- en buitenland zeggen dat de invloed van windmolens ernstig is voor de gezondheid van omwonden, dan kun je toch niet meer met droge ogen zeggen dat het jaarlijks bijhouden van een trapveldje op kosten van de moleneigenaren alle problemen oplost? Of dat het OK is dat er overwinst met molens gemaakt wordt en naar het buitenland vloeit terwijl omwonenden ziek worden van de molens en moeten verhuizen?

Hier komt nog bij dat de norm landelijk is opgelegd en dat middels de RES elke regio een quotum heeft opgelegd gekregen. In de regio mag men het dan zelf bepalen HOE dat moet gebeuren. Bewoners die op de rand van twee regio's wonen zijn bij voorbaat de klos. En de dreiging is dat als de regio ‘niet levert’ dat men vanuit de landelijke regering dwingend kan bepalen hoe dan wel. Ondertussen zijn de politieke partijen in Den Haag onderling verdeeld over doel en methodes van de energie transitie. Voorwaar een ‘perfect storm’ met als gevolg dat de gemiddelde omwonende opgescheept wordt met grote en schadelijk overlast en NERGENS verhaal kan halen. Hebben we dan echt een tweede Omtzigt nodig om de angel uit dit dossier te halen?